Ауылда туғандары юҡмы ни?..

Шунда уҡ ауылдың иң осондағы һәр ваҡыт емерек хәлдә торған бәләкәй өй күҙ алдына килде. Яңғыҙ ғына йәшәгән әбейҙең ҡойма-ҡапҡалары ла йә тимер сыбыҡ менән сырмалған, йә иҫке сепрәк менән бәйләнгәйне...

Гөләйфә әбей - әсәйемдең тиңдәше. Бөйөк Ватан һуғыш башланғанда уларға 16-шар йәш булған. Был йылдарҙағы ауырлыҡ, уларҙың бергә ир эштәрен башҡарыуы, урманда ағас ҡырҡыуы хаҡында әсәйем йыш һөйләй торғайны.

Бәләкәй ауылда бөтәһе лә күҙ алдында. Гөләйфә әбейҙең кемгәлер инеп-сығып йөрөгәнен күрмәнем. Әсәйемдән:

– Ауылда бер туғандары ла юҡмы ни? - тип һораным.

– Ни эшләп булмаһын! Магазинда һатыусы булып эшләгән Ғилман ағайың – бер туған ҡустыһы, Нәфисә апайыңдың бер туған апаһы, - тине әсәйем, беҙгә күрше генә терәлеп тигәндәй ҙур, ҡупшы өйҙө күрһәтеп.

– Бер туғандар?!

– Эйе.

– Ни эшләптер Гөләйфә әбейҙең уларға бер ҙә килгәнен күргәнем юҡ.

– Эй, балам, хәҙер күптәр өсөн баш туған түгел, аш туған бит ул, - тине әсәйем, ауыр һулап. - Файҙаһы булмаған, мохтажыраҡ туғандарҙы һанлап бармайҙар шул. Кеше һине хәлләнеп китһәң генә күрә. Ана, Нәфисәнең элек мохтаж сағында бер кеме юҡ ине. Хәҙер иркен йәшәгәс, дуҫтары, туғандары ишәйҙе лә китте...

Автор: Венер Исхаҡов.